از روز سه شنبه ٢۵ ژانويه ٢٠١١ موج جديدى از اعتراض توده اى براى بزير کشيدن حسنى مبارک و رژيم او آغاز شده است. سراسر مصر و بويژه شهرهاى بزرگ مانند قاهره٬ اسکندريه و سوئر صحنه اعتراضات وسيع توده اى با شعار "مرگ بر مبارک"٬ "رژيم بايد برود" و "نه به فقر و بيکارى" است. تهاجم به مراکز پليس و نيروى سرکوب٬ دفاتر حزب حاکم دمکراتيک ملى و به آتش کشيدن آن٬ تقابل ميليتانت با پليس و نيروى سرکوب و تار و مار کردن آنان٬ و نمايش اراده انقلابى براى پيروزى و اميد به آينده٬ صحنه هاى روز جمعه در سراسر مصر بود. پليس ضد شورش به سرکوب وحشيانه اين اعتراضات مبادرت کرد اما بسيار سريع توسط معترضين درهم شکست. در اعتراضات چند روز اخير مصر بيش از ١٠٠ نفر کشته شدند.
رژيم مبارک بدنبال کشتار مردم توسط پليس٬ جمعه شب پليس ضد شورش را از خيابانها جمع کرد و ارتش را با تانک و تجهيزات کامل و با بهانه "حفاظت از موزه ملى" به خيابانها و از جمله مراکز کليدى و حساس گسيل کرد. مبارک در پيامى تلويزيونى خطاب به معترضين گفت: "صداى بلند اعتراض شما به فقر و بيکارى و خواست آزادى سياسى را شنيدم و بعنوان رئيس جمهور براى تحقق آنها آماده ام"! گفت روز شنبه دولت جديدى معرفى ميکند و مقدارى در مورد خرافه "امنيت ملى" سخن گفت. همزمان با سخنرانى مبارک در خيابانها فرياد "مرگ بر مبارک٬" "سرنگون سرنگون رژيم مبارک سرنگون" دادند. حسنى مبارک روز شنبه عمر سليمان را بعنوان معاون جديد رئيس جمهور و احمد شفيق را بعنوان نخست وزير جديد منصوب کرد.
اوضاع مصر ادامه تونس است که با سرعت مشمول حکومتهاى ديکتاتورى سرمايه در خاورميانه و شمال آفريقا ميشود. اين آغاز يک دوره انقلابى است که مشخصه اساسى آن باز شدن مسئله قدرت سياسى است و در گامهاى اول ديکتاتورهاى مادام العمر٬ امامان و شيوخ و ژنرالها و حکومتهاى فاسد را سرنگون ميکند. اين رويدادهاى مهم در کشورهاى پايگاه آمريکا و غرب صورت ميگيرد اما ابدا هويت "ضد امپرياليستى" و ناسيوناليستى و اسلامى ندارد. با اينحال نبايد از خطر اسلام سياسى غافل شد. اين جنبشى توده اى عليه فقر و ديکتاتورى است و نيروى اساسى آنرا کارگران و توده هاى زحمتکش تشکيل ميدهد. مردم از اختناق و فقر و حکام فاسد و ميلياردر به تنگ آمده اند. مردم کارد به استخوانشان رسيده و ديگر تحمل سياست حذف سوبسيدها را ندارند. بدنبال سقوط بن على در تونس همه دولتهاى منطقه منهاى جمهورى اسلامى طرح ضد کارگرى حذف سوبسيدها را پس گرفتند٬ اما اعتراض عليه اساس اين حکومتها و تلاش براى پائين کشيدن آنها در کل منطقه در جريان است. اعتراضات در تونس و مصر و سودان و الجزيره و يمن ادامه اعتراضات در فرانسه و يونان و اسپانيا عليه سياستهاى صرفه جوئى است که بسرعت موج آن به کشورهاى اروپا بازميگردد. اين اعتراضات در اساس قيامى عليه سياستهاى نظام سرمايه دارى و اختناق و ديکتاتورى مبتنى برآنست.
سناريوى تونس در مصر تکرار ميشود. مردم مبارک و رژيمش را نميخواهند اما او پالان حکومت يعنى دولت و معاون رئيس جمهور و نخست وزير را عوض ميکند. معرفى عمر سليمان بعنوان يک چهره پرو غربى و دلال و سابقه دار در ميان نظاميان٬ درک اين نکته است که کار مبارک تمام است اما شايد بقاياى حکومت همراه با ارتش بتوانند اوضاع را نگهدارند. البرادعى که همين روزها به مصر برگشت و موضع "تشکيل دولت موقت ملى و برگزارى انتخابات آزاد" را دارد٬ مهره دولتهاى غربى است. انواع راه حلهاى بالا هدفى جز تحميل نقطه سازش به اعتراض توده اى و اعاده وضع موجود ندارد. اگر نميتوان مبارک را نجات داد بايد بتوان سرمايه دارى را نجات داد و از پيشروى کارگران مصر که جنبش قوى اى هم دارند ممانعت کرد. "دمکراسى و رفرم و انتخابات آزاد و روشهاى مسالمت آميز و امنيت ملى" اسامى رمز دفاع از وضع موجوداند.
کارگران و مردم محروم براى پيشروى بايد کل رژيم سابق را سرنگون کنند٬ توهم اتحاد با ارتش را کنار بگذارند٬ راسا مسلح شوند٬ همه جا شوراها را بعنوان ارگانهاى اعمال اراده توده اى برپا کنند٬ و در تمام سطوح در مقابل تجديد آرايش بورژوازى و حکومتش براى اعاده وضع موجود مقابله کنند. عمر مبارک ها، قذافی ها، خامنه ای ها، شاه حسین ها، بشار اسدها، و شاه فهدها تمام شده است. دوران جديدى که مشخصه آن اعتراض عليه ديکتاتوريهاى سرمايه و کسب آزادى و رفاه است چهارچوب سياسى در کشورهاى منطقه را شکل ميدهد. اعتراض و قيام پيروزمند توده اى عليه فقر و اختناق بايد بعنوان تخته پرشى براى يک انقلاب عظيم کارگرى استفاده شود و اميد سوسياليسم را به دنيا برگرداند.
حزب اتحاد کمونيسم کارگرى به کارگران و مردم انقلابى مصر درود ميفرستد و پيروزى آنها بر ارتجاع سياسى را پيروزى خود و کليه کارگران جهان ميداند. مصر و تونس اميد مردم محروم منطقه و جهان اند. زنده باد اعتراض توده اى عليه فقر و اختناق! مبارک و رژيمش بايد برود! زنده باد اتحاد انترناسيوناليستى کارگران در منطقه و جهان! زنده باد انقلاب کارگرى عليه سرمايه دارى! زنده باد جامعه آزاد کمونيستى!
